Перевод: с латинского на все языки

со всех языков на латинский

A hostile entrance

  • 1 ingressus

    ingressus, ūs, m. [id.], a going into, entering, an entrance.
    I.
    Lit.:

    Antonii in castra,

    Vell. 2, 63, 2:

    turba ad ingressum tuum te consalutavit,

    Plin. Pan. 5, 4; 22 fin.:

    haec in ipso ingressu meo (sc. in provinciam) scripsi,

    Plin. Ep. ad Traj. 17, 4.— Esp.
    B.
    A hostile entrance, inroad:

    ingressus hostiles,

    Tac. A. 15, 3.—
    C.
    A going, walking, gait:

    ingressus, cursus, accubitio, etc.,

    Cic. N. D. 1, 34, 94:

    prohiberi ingressu,

    were prevented from moving, could not stir a step, Caes. B. C. 1, 84; cf.:

    instabilemque ingressum praebere,

    Liv. 24, 34, 15; so,

    praebere ingressum,

    Front. Stat. 3, 7, 4:

    quaedam terrae ad ingressus tremunt,

    Plin. 2, 94, 96, § 209:

    celsior,

    id. 11, 16, 16, § 51. —
    II.
    Transf., the way into a place, entrance, passage:

    trini ingressus,

    Prud. Psych. 843; cf.:

    vulgus quod Horatius arcet ingressu,

    Aus. Edyll. 6 ep. —
    III.
    Trop., an entering upon any thing, beginning, commencement:

    in ingressu,

    Quint. 9, 4, 72:

    in ingressu (causae) ac fine,

    id. 8 prooem. §

    7: in ingresssu operis,

    id. 10, 1, 48:

    ingressus capere,

    Verg. G. 4, 316:

    Cannensis pugnae temerarius ingressus,

    Val. Max. 4, 5, 2.

    Lewis & Short latin dictionary > ingressus

  • 2 accessus

        accessus ūs, m    [accedo], a coming near, approach: ad urbem nocturnus: ad urbem accessus hominum multitudine florebat, i. e. was escorted by: ventorum, V. — Meton., a way of approach, passage, entrance: omnem accessum lustrans, V.: alium navibus accessum petere, for the ships, L.
    * * *
    approach, arrival; entry, admittance, audience; hostile approach/attack; onset

    Latin-English dictionary > accessus

  • 3 incessus

    incessus, ūs, m. [incedo], a going, walking, pace, gait.
    I.
    Lit.
    A.
    In gen. (class.):

    status, incessus, sessio, accubitio, vultus, oculi, manuum motus teneant illud decorum,

    Cic. Off. 1, 35, 128; cf. id. Or. 18, 59:

    citus modo, modo tardus,

    Sall. C. 15, 8:

    fractus,

    effeminate, unmanly, Quint. 5, 9, 14; cf.:

    in incessu mollior,

    Ov. A. A. 3, 306:

    incessus Seplasia dignus,

    Cic. Pis. 11, 24:

    erectus,

    Tac. H. 1, 53:

    omnibus animalibus certus et uniusmodi incessus est,

    Plin. 10, 38, 54, § 111:

    vera incessu patuit dea,

    Verg. A. 1, 405:

    incessum fingere,

    Cic. Fin. 2, 24, 77; id. Cael. 20, 49:

    qui vultu morbum incessuque fatetur,

    Juv. 2, 17:

    tot hominum jumentorumque incessu dilapsa est (nix),

    the tread, trampling, Liv. 21, 36, 6:

    pulvis velut ingentis agminis incessu motus apparuit,

    id. 10, 41, 5.—Of a threatening approach (cf. B. infra):

    sacerdotes eorum facibus ardentibus anguibusque praelatis incessu furiali militem Romanum insueta turbaverunt specie,

    Liv. 7, 17, 3.—In plur., Ov. M. 11, 636 —
    B.
    In partic. (acc. to incedo, I. B.), a hostile irruption, invasion, attack (very rare, except in Tacitus):

    Parthorum,

    Tac. A. 12, 50:

    primo incessu solvit obsidium,

    id. ib. 4, 24; 2, 55; 3, 74. —
    * II.
    Transf., concr., an entrance, approach:

    incessus hostis claudere,

    Tac. A. 6, 33.

    Lewis & Short latin dictionary > incessus

См. также в других словарях:

  • hostile entrance — index incursion Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 …   Law dictionary

  • Invasion — In*va sion, n. [L. invasio: cf. F. invasion. See {Invade}.] [1913 Webster] 1. The act of invading; the act of encroaching upon the rights or possessions of another; encroachment; trespass. [1913 Webster] 2. A warlike or hostile entrance into the… …   The Collaborative International Dictionary of English

  • incursion — I noun advancement, aggression, assault, attack, breach, encroachment, entrance, foray, forced entry, hostile entrance, incursio, infiltration, influx, infringement, ingress, ingression, inroad, introgression, intrusion, invasion, irruption,… …   Law dictionary

  • trespass — I (New American Roget s College Thesaurus) v. i. sin, offend, transgress; encroach, infringe, intrude, invade. See improbity, badness. II (Roget s IV) v. 1. [To transgress] Syn. offend, err, displease; see misbehave , sin , transgress . 2. [To… …   English dictionary for students

  • trespass — [tres′pəs; ] also, esp. for v. [, tres′pas΄] vi. [ME trespassen < OFr trespasser < VL * transpassare, to pass across < L trans ,TRANS + VL * passare, to pass < L passus: see PACE1] 1. to go beyond the limits of what is considered… …   English World dictionary

  • incursion — noun Etymology: Middle English, from Middle French or Latin; Middle French, from Latin incursion , incursio, from incurrere Date: 15th century 1. a hostile entrance into a territory ; raid 2. an entering in or into (as an activity or undertaking) …   New Collegiate Dictionary

  • incursion — /in kerr zheuhn, sheuhn/, n. 1. a hostile entrance into or invasion of a place or territory, esp. a sudden one; raid: The bandits made brief incursions on the village. 2. a harmful inroad. 3. a running in: the incursion of sea water. [1400 50;… …   Universalium

  • incursion — in•cur•sion [[t]ɪnˈkɜr ʒən, ʃən[/t]] n. 1) a hostile entrance into or invasion of a place or territory; raid 2) an inroad; penetration • Etymology: 1400–50; late ME < L incursiō, der. (with tiō tion) of incurrere; see incur …   From formal English to slang

  • incursion — I. /ɪnˈkɜʒən / (say in kerzhuhn) noun 1. a hostile entrance into or invasion of a place or territory, especially one of sudden character; raid; attack. 2. a harmful inroad. 3. a running in: the incursion of sea water. {Middle English, from Latin… …  

  • china — /chuy neuh/, n. 1. a translucent ceramic material, biscuit fired at a high temperature, its glaze fired at a low temperature. 2. any porcelain ware. 3. plates, cups, saucers, etc., collectively. 4. figurines made of porcelain or ceramic material …   Universalium

  • China — /chuy neuh/, n. 1. People s Republic of, a country in E Asia. 1,221,591,778; 3,691,502 sq. mi. (9,560,990 sq. km). Cap.: Beijing. 2. Republic of. Also called Nationalist China. a republic consisting mainly of the island of Taiwan off the SE coast …   Universalium

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»